Favoriet van vriendje F.
De tweede plaat van Rone die in jullie favorietjes voorbij komt.
Naar mijn mening is dit een van de mooiste plaatjes van Rone.
Het heeft een perfect dromerig ritme. Met een hele mooie break inclusief piano. De break is niet teveel of te moeilijk, maar precies voldoende.
Vlak daarna slaat Rone binnen vijf seconden een compleet andere weg in. Rond 4:30.
Uit het niets.
Heel gaaf.
Rone, wanneer ben je weer eens in Nederland?
Favorietje van vriend M.
Oliver Huntemann is met zijn 44 jaar waarschijnlijk even oud als je paps.
Zie jij je ouweheer dit al doen? Ik ook niet.
Oliver's producties zijn stuk voor stuk verduiveld goed. Ik ken niemand die zo'n sinistere sound heeft als hij.
Als dit je eerste kennismaking is dan ligt er nog heel veel moois op je te wachten.
Favoriet van vriendinnetje P.
Het begin doet me een beetje denken aan de '90s.
Pas op, want van de groove na een minuut schrik je gewoon. Echt mieters gaaf.
Wat een track P.
Wat een track.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten